Spis treści
Spis treści
Twój organizm wytwarza ponad 50 różnych hormonów – chemicznych przekaźników produkowanych przez gruczoły dokrewne. Substancje te krążą w krwiobiegu, regulując wiele funkcji biologicznych, od rozmnażania i wzrostu, po produkcję energii. Gdy hormony są w równowadze, czujesz się dobrze i masz stabilny poziom energii. Kiedy jednak równowaga ta jest zaburzona, czujesz się źle, a poziom Twojej energii spada.
Zaburzenia hormonalne mogą mieć kilka przyczyn: organizm może wytwarzać zbyt dużo lub zbyt mało jednego bądź kilku hormonów, albo ich działanie lub wydzielanie może zostać zakłócone. Na równowagę hormonalną wpływa wiele czynników, w tym styl życia (brak aktywności, niezdrowa dieta, niedobór snu, przewlekły stres), problemy zdrowotne, niektóre leki oraz predyspozycje genetyczne.
Do typowych objawów zaburzeń hormonalnych należą:
Naturalne zrównoważenie hormonów zaczyna się od zdrowej diety, radzenia sobie ze stresem i zapewnienia wystarczającej ilości snu. Przyjmowanie niektórych suplementów, w tym witaminy D, cynku, kwasów tłuszczowych omega-3, witamin z grupy B i magnezu, również może pomóc. Suplementy te:
Czytaj dalej, aby odkryć naturalne suplementy i witaminy, które pomagają w utrzymaniu równowagi hormonalnej, i dowiedzieć się, jak wspierać zdrowie hormonalne za pomocą skutecznych, naturalnych rozwiązań.
Podobnie jak witaminy A, E i K, witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach. Jest znana jako „witamina słońca”, ponieważ skóra wytwarza ją pod wpływem działania promieni słonecznych.
Ponad 40% Amerykanów ma niedobór witaminy D. Wynika to z faktu, że większość ludzi nie spędza wystarczająco dużo czasu (około 15 do 20 minut), przebywając na słońcu. Zwiększone zanieczyszczenie powietrza również ograniczyło ekspozycję na światło słoneczne. Ponadto osoby o ciemnej karnacji oraz osoby starsze wytwarzają mniej witaminy D pod wpływem słońca.
Witamina D jest niezbędna dla dobrego zdrowia i pełni w organizmie wiele funkcji. Wspiera układ odpornościowy, pomagając zwalczać wirusy i bakterie. Mięśnie potrzebują jej do prawidłowego ruchu, komórki do regulacji wzrostu, a nerwy do sprawnej komunikacji między ciałem a mózgiem. Wydaje się również, że witamina D korzystnie wpływa na zdrowie psychiczne i funkcje poznawcze.
Witamina D wspiera również zdrowie kości i pomaga zapobiegać osteoporozie. Wspomaga ona tworzenie i wzrost kości oraz utrzymanie ich prawidłowej struktury, zwiększając wchłanianie wapnia w jelicie cienkim i zmniejszając jego wydalanie przez nerki. Hamuje także działanie parathormonu (PTH), który stymuluje uwalnianie wapnia z kości do krwiobiegu.
Tarczyca również potrzebuje witaminy D do prawidłowego funkcjonowania i utrzymania właściwego poziomu hormonów. Jest to o tyle istotne, że hormony tarczycy regulują wiele funkcji fizjologicznych, w tym metabolizm, tętno, trawienie, wzrost i temperaturę ciała.
Chociaż dokładny mechanizm wpływu witaminy D na czynność tarczycy nie jest jasny, badania wykazały, że jej suplementacja pomaga chronić ten gruczoł poprzez obniżenie poziomu przeciwciał przeciwtarczycowych. Metaanaliza badań z udziałem pacjentów z częstą postacią niedoczynności tarczycy, znaną jako choroba Hashimoto, wykazała, że osoby cierpiące na to schorzenie miały znacznie niższy poziom witaminy D.
Badania pokazują również, że suplementacja witaminą D może poprawić wrażliwość na insulinę u osób chorujących na cukrzycę. W jednym z randomizowanych badań klinicznych wykazano, że u pacjentów z cukrzycą, którzy przyjmowali 4000 jednostek międzynarodowych (IU/j.m.) witaminy D dziennie, nastąpił znaczący spadek poziomu hemoglobiny A1C – wskaźnika obrazującego średni poziom cukru we krwi w dłuższym okresie.
Witamina D odgrywa również rolę w produkcji hormonów steroidowych, w tym męskich i żeńskich hormonów płciowych, takich jak testosteron, estrogen i progesteron. Jedno z badań z udziałem ponad 350 kobiet w wieku rozrodczym wykazało, że poziom witaminy D jest skorelowany z poziomem kilku hormonów istotnych dla płodności. Z kolei metaanaliza wykazała, że codzienna suplementacja witaminy D w umiarkowanych ilościach może zwiększyć odsetek ciąż u kobiet zmagających się z niepłodnością.
Inne badania wykazały związek między poziomem witaminy D a poziomem testosteronu. Mężczyźni z niskim poziomem witaminy D we krwi mają zazwyczaj niższy poziom testosteronu i odwrotnie. Wykazano również, że suplementacja witaminą D podnosi poziom testosteronu u mężczyzn.
Niedobór witaminy D może zwiększać ryzyko uderzeń gorąca, częstych objawów nierównowagi hormonalnej u kobiet w okresie okołmenopauzalnym i pomenopauzalnym spowodowanym wahaniami poziomu estrogenu. Badanie z udziałem 210 kobiet w okresie pomenopauzalnym wykazało, że obniżony poziom witaminy D był istotnie powiązany z występowaniem uderzeń gorąca.
Zalecane Dzienne Spożycie (ZDS) witaminy D wynosi 400 j.m. (jednostek międzynarodowych) dziennie dla niemowląt, 600 j.m. (15 mikrogramów) dla dzieci i dorosłych poniżej 70. roku życia oraz 800 j.m. dla dorosłych powyżej 70. roku życia.
Jako suplement, witamina D jest dostępna osobno, w połączeniu z wapniem lub jako składnik preparatów wielowitaminowych. Suplementy witaminy D mogą mieć pochodzenie roślinne (ergokalcyferol/witamina D2) lub zwierzęce (cholekalcyferol/witamina D3). Witamina D3 jest uznawana za lepszy wybór, ponieważ skuteczniej podnosi stężenie tej witaminy we krwi, a jej działanie utrzymuje się dłużej niż w przypadku D2.
Bardzo niewiele produktów spożywczych zawiera witaminę D w sposób naturalny. Jej dobre źródła to mleko i płatki śniadaniowe wzbogacone witaminą D, tłuste ryby (pstrąg, tuńczyk, łosoś, makrela), olej z wątroby ryb (tran), czerwone mięso i żółtka jaj.
Bezpieczny górny poziom spożycia witaminy D dla dorosłych i dzieci powyżej 9. roku życia wynosi 4000 j.m. dziennie. Przyjmowanie zbyt dużej ilości witaminy D z suplementów może prowadzić do negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak nudności, wymioty, osłabienie mięśni, utrata apetytu, bóle i kamica nerkowa. Skrajnie wysoki poziom może wywołać działanie toksyczne i prowadzić do niewydolności nerek, zaburzeń rytmu serca, a nawet zgonu. Suplementy witaminy D mogą wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, w tym z lekiem na otyłość (Orlistat), statynami, sterydami (np. prednizonem) oraz niektórymi lekami moczopędnymi.
Wysokie dawki witaminy D należy przyjmować wyłącznie pod nadzorem lekarza i przez określony czas. Jeśli podejrzewasz u siebie niedobór witaminy D, skonsultuj się z lekarzem i wykonaj badanie krwi w celu ustalenia prawidłowej dawki.
Cynk to mikroelement, którego organizm potrzebuje w niewielkich ilościach do utrzymania homeostazy i prawidłowego funkcjonowania. Jest niezbędny do wzrostu, rozwoju i rozmnażania, a także wspiera układ odpornościowy, utrzymanie zdrowej skóry i gojenie się ran. Cynk ma właściwości przeciwutleniające, chroniąc komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Jest również niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania zmysłów smaku i węchu oraz wspomaga proces krzepnięcia krwi.
Jeśli chodzi o równowagę hormonalną, cynk wspiera działanie i produkcję kilku hormonów, w tym estrogenu, progesteronu, testosteronu i kortyzolu. Jedno z badań wykazało, że cynk podawany dożylnie hamował wydzielanie kortyzolu, tak zwanego hormonu stresu.
Tarczyca i układ rozrodczy również potrzebują cynku do prawidłowego funkcjonowania. Niewielkie badanie wykazało, że suplementacja cynkiem miała korzystny wpływ na poziom hormonów tarczycy u studentów z jego niedoborem.
Suplementacja cynkiem może również pomóc w poprawie objawów zespołu policystycznych jajników (PCOS) , szczególnie u kobiet z problemami z regulacją poziomu lipidów i glukozy we krwi. Szacuje się, że około 5 do 10% kobiet w wieku rozrodczym cierpi na PCOS. Brak równowagi hormonów rozrodczych powoduje PCOS i może wpływać na reprodukcyjny, metaboliczny, psychiczny i ogólny stan zdrowia i wygląd kobiety.
Cynk pomaga regulować cykl menstruacyjny poprzez wspieranie dojrzewania pęcherzyków i prawidłowego funkcjonowania receptorów estrogenowych. Przegląd badań nad wpływem cynku na zaburzenia kobiecego układu rozrodczego wykazał, że jego suplementacja może łagodzić objawy PCOS, zmniejszać ból przy pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu oraz łagodzić symptomy menopauzy. W innym badaniu stwierdzono, że przyjmowanie 31 miligramów cynku trzy razy dziennie, na jeden do czterech dni przed miesiączką, przyczyniło się do zmniejszenia bólu i skurczów macicy.
U mężczyzn cynk może pomóc w utrzymaniu prawidłowego poziomu testosteronu. Przegląd ośmiu badań klinicznych i 30 badań na zwierzętach wykazał, że „niedobór cynku obniża poziom testosteronu, a suplementacja cynkiem go poprawia”. Naukowcy odkryli również, że umiarkowana suplementacja cynkiem odgrywa istotną rolę w regulacji poziomu androgenów – grupy hormonów kontrolujących wzrost mięśni i kości, mutację głosu oraz rozwój męskich cech płciowych.
Niedobór cynku u mężczyzn może powodować impotencję i opóźniony rozwój seksualny. Ponadto cynk może pomóc zmniejszyć prostatę i odwrócić łagodny rozrost prostaty (BPH), stan spowodowany brakiem równowagi testosteronu i estrogenu.
Zalecane Dzienne Spożycie (ZDS) cynku dla dorosłych powyżej 19. roku życia wynosi 11 miligramów dla mężczyzn i 8 miligramów dla kobiet. Kobiety w ciąży lub karmiące piersią potrzebują go więcej – do 12 miligramów dziennie. Górny tolerowany poziom spożycia (UL) cynku dla dorosłych wynosi 40 miligramów dziennie. Przyjmowanie zbyt dużej ilości cynku może upośledzać wchłanianie miedzi i żelaza, a wysokie dawki mogą powodować nudności i wymioty.
Ostrygi są zdecydowanie najbogatszym pokarmowym źródłem cynku – 3 uncje (ok. 85 g) mogą zawierać do 32 miligramów tego pierwiastka. Inne dobre źródła to owoce morza, drób i mięso. Produkty roślinne, w tym zboża, orzechy i rośliny strączkowe, zawierają mniejsze ilości cynku. Cynk pochodzenia roślinnego jest gorzej przyswajalny niż ten ze źródeł zwierzęcych, ponieważ rośliny zawierają fityniany, które wiążą się z cynkiem, zmniejszając jego biodostępność.
Jako suplement, cynk występuje w tabletkach i pastylkach do ssania. Jest składnikiem większości suplementów witaminowo-mineralnych, a także jest dostępny w połączeniu z innymi minerałami, takimi jak wapń i magnez.
Kwasy tłuszczowe omega-3 zdrowe tłuszcze, które wchodzą w skład błon komórkowych i są prekursorami hormonów. Wspierają prawidłowe funkcjonowanie komórek, redukują stany zapalne, a także wspomagają zdrowie psychiczne i funkcje poznawcze oraz układ sercowo-naczyniowy i hormonalny. Kwasy omega-3 mogą korzystnie wpływać na zdrowie serca poprzez obniżenie poziomu cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL (tzw. „złego” cholesterolu) oraz trójglicerydów. Badania sugerują, że mogą one również wspomagać leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów.
W kontekście równowagi hormonalnej, kwasy omega-3 są prekursorami substancji hormonopodobnych, zwanych eikozanoidami, które odgrywają rolę w profilaktyce i leczeniu wielu powszechnych chorób. Mogą one pomóc w łagodzeniu objawów bolesnego miesiączkowania poprzez przywrócenie równowagi pomiędzy eikozanoidami o działaniu przeciwzapalnym (powstającymi z kwasów omega-3) a tymi o działaniu prozapalnym (powstającymi z kwasów omega-6).
U kobiet zmagających się z niepłodnością suplementacja kwasami tłuszczowymi omega-3 może ułatwić zajście w ciążę poprzez poprawę stosunku prostacykliny do tromboksanu – dwóch substancji zaangażowanych w proces rozkurczu i skurczu naczyń krwionośnych. Badania pokazują, że przyjmowanie kwasów omega-3 w czasie ciąży może znacznie zmniejszyć ryzyko przedwczesnego porodu i niskiej masy urodzeniowej dziecka.
Suplementacja kwasami omega-3 może być również pomocna dla niektórych kobiet z PCOS. Wyniki metaanalizy sugerują, że przyczynia się ona do regulacji poziomu hormonów i redukcji przewlekłego stanu zapalnego u kobiet z tym schorzeniem.
Badanie z udziałem 67 pacjentek z PCOS wykazało, że trzymiesięczna suplementacja kwasami omega-3 skróciła cykl miesiączkowy i poprawiła przepływ krwi w tętnicy macicznej. Z kolei badanie porównawcze, w którym wzięło udział 325 kobiet z PCOS i 325 kobiet zdrowych, wykazało, że u kobiet z najwyższym poziomem omega-3 ryzyko wystąpienia PCOS było o 40% niższe w porównaniu z kobietami o najniższym poziomie tych kwasów.
Istnieją również dowody na to, że suplementacja omega-3 może pomagać w zapobieganiu innym problemom zdrowotnym u kobiet, takim jak stan przedrzucawkowy (preeklampsja), depresja poporodowa, objawy menopauzy, osteoporoza i rak piersi.
Istnieją trzy główne typy kwasów omega-3: EPA (kwas eikozapentaenowy), DHA (kwas dokozaheksaenowy) i ALA (kwas alfa-linolenowy). EPA i DHA pochodzą z tłustych ryb i olejów rybich, podczas gdy ALA pochodzi z roślin, w tym z orzechów włoskich, siemienia lnianego, nasion konopnych i nasion chia. W formie suplementu kwasy omega-3 występują jako miękkie kapsułki żelowe z olejem rybim lub w postaci płynnej w butelce, do przyjmowania na łyżce. Dostępne są również wegetariańskie kapsułki żelowe. Oleje rybie najlepiej przyjmować z posiłkiem, aby zwiększyć ich przyswajalność.
Chociaż nie ustalono Zalecanego Dziennego Spożycia (ZDS) dla kwasów tłuszczowych omega-3, Instytut Medycyny (IOM) określił poziom Wystarczającego Spożycia (WS) na 1,1 grama dziennie dla kobiet i 1,6 grama dziennie dla mężczyzn. Z kolei FDA (Agencja Żywności i Leków) zaleca, aby łączne dzienne spożycie EPA i DHA nie przekraczało 3 gramów, z czego nie więcej niż 2 gramy mogą pochodzić z suplementów.
Do negatywnych skutków ubocznych nadmiernego spożycia kwasów tłuszczowych omega-3 należą: zwiększone ryzyko krwawień, podwyższony poziom cukru we krwi, biegunka, refluks, bóle głowy, nudności, bezsenność i niskie ciśnienie krwi. Suplementy omega-3 mogą wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, w tym z lekami przeciwzakrzepowymi, takimi jak warfaryna.
Witaminy z grupy B to niezbędna dla zdrowia grupa ośmiu witamin rozpuszczalnych w wodzie, do której należą: tiamina (B1), ryboflawina (B2), niacyna (B3), kwas pantotenowy (B5), pirydoksyna (B6), biotyna (B7), kwas foliowy (B9) i cyjanokobalamina (B12). Twój organizm potrzebuje niewielkich ilości tych witamin każdego dnia, aby jego komórki mogły prawidłowo funkcjonować i wytwarzać energię z pożywienia.
Przykładowo, kobalamina (B12) jest niezbędna do produkcji czerwonych krwinek, kwas foliowy (B9) wspiera prawidłową replikację komórek, a pirydoksyna (B6) jest potrzebna do syntezy neuroprzekaźników. Niedobór witamin z grupy B może powodować problemy zdrowotne, w tym niedokrwistość, zaburzenia pracy serca i wątroby, osłabienie odporności, wypadanie włosów i zmęczenie.
Witaminy z grupy B, zwłaszcza B12, B6 i B3, pomagają również w regulacji hormonów. Odgrywają one rolę w procesach tworzenia i rozkładu wielu z nich.
Witamina B12 bierze udział w produkcji adrenaliny i kortyzolu – dwóch hormonów stresu wytwarzanych w nadnerczach. Wspiera również prawidłowe funkcjonowanie tarczycy. Badania pokazują, że osoby z niedoczynnością tarczycy mają niższy poziom witaminy B12 niż osoby z prawidłową funkcją tego gruczołu.
Witamina B6 pomaga regulować poziom estrogenów i dlatego może być jedną z kluczowych witamin dla równowagi hormonalnej u kobiet. Jest również potrzebna do przekształcenia tryptofanu w serotoninę, która jest następnie wykorzystywana do produkcji melatoniny. Zaproponowano również stosowanie witaminy B6 w leczeniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i depresji przedmiesiączkowej. Przegląd badań sugeruje, że przyjmowanie do 100 miligramów witaminy B6 dziennie prawdopodobnie przynosi korzyści kobietom cierpiącym na te dolegliwości.
Witamina B3 (niacyna) bierze udział w produkcji hormonów płciowych i stresowych oraz zwiększa wydzielanie hormonu wzrostu. Badania sugerują, że u kobiet z PCOS spożywanie wystarczającej ilości niacyny może pomóc w kontrolowaniu poziomu androgenów – hormonów steroidowych odpowiedzialnych za rozwój i utrzymanie męskich cech płciowych.
Witaminy z grupy B można znaleźć w różnych produktach spożywczych, w tym w mięsie, drobiu, nabiale, rybach, jajach, zielonych warzywach liściastych oraz niektórych produktach wzbogacanych. Można je również przyjmować w formie suplementu – jako składnik preparatu wielowitaminowego, w postaci kompleksu witamin z grupy B lub osobno.
RDA dla różnych witamin z grupy B dla dorosłych to:
Z powodu niewystarczających danych naukowych, nie dla wszystkich witamin z grupy B ustalono ZDS. W takich przypadkach stosuje się normę Wystarczającego Spożycia (WS), która dla dorosłych wynosi:
Nie wszystkie witaminy z grupy B mają ustalony górny tolerowany poziom spożycia (UL). Dla osób dorosłych limity te określono dla następujących witamin:
Możliwe skutki uboczne przyjmowania nadmiernych ilości witamin z grupy B to bezsenność, wahania nastroju, uszkodzenia nerwów i problemy jelitowe.
Magnez bierze udział w ponad 300 reakcjach metabolicznych w organizmie. Jest niezbędny do metabolizmu białek, replikacji DNA i transkrypcji RNA. Uczestniczy również w produkcji energii, kontroluje poziom glukozy we krwi oraz wspiera prawidłowe funkcjonowanie serca i układu nerwowego.
Podobnie jak wapń i witamina D, magnez jest kluczowy dla utrzymania zdrowych kości. Wpływa na nie bezpośrednio, wspierając procesy kościotwórcze (tworzenie komórek kostnych), oraz pośrednio, oddziałując na parathormon – hormon stymulujący przebudowę kości.
Jeśli chodzi o wpływ magnezu na układ hormonalny, minerał ten wspomaga produkcję, regulację i wydzielanie insuliny, estrogenu, progesteronu, testosteronu, DHEA oraz hormonów tarczycy. Wspiera również funkcjonowanie nadnerczy, które wytwarzają hormon stresu – kortyzol.
Ponieważ magnez odgrywa rolę w metabolizmie glukozy, jego suplementacja może przynosić korzyści w leczeniu cukrzycy typu 2 oraz insulinooporności – stanu, w którym organizm wytwarza insulinę, ale komórki nie reagują na nią prawidłowo.
Obszerna metaanaliza wykazała, że spożycie magnezu było odwrotnie skorelowane z występowaniem cukrzycy typu 2. Sugeruje to, że zwiększone spożycie tego minerału może zmniejszać ryzyko rozwoju tej choroby. Z kolei przegląd badań wykazał, że suplementacja magnezem redukuje insulinooporność u pacjentów z niedoborem magnezu. Badanie na zwierzętach potwierdziło, że suplementacja magnezem poprawiła wrażliwość na insulinę i obniżyła poziom insuliny u starszych szczurów z cukrzycą.
Dzięki swojej roli w regulacji poziomu cukru we krwi magnez może pomóc w kontrolowaniu przyrostu masy ciała związanego z hormonami. Jedno z badań z udziałem 60 kobiet z PCOS wykazało, że suplementacja magnezu (250 miligramów dziennie przez osiem tygodni) przyczyniła się do obniżenia wskaźnika masy ciała (BMI) i poziomu testosteronu.
Jeśli występuje u Ciebie nierównowaga hormonalna spowodowana przewlekłym stresem, magnez może okazać się pomocny. Wspiera on funkcjonowanie nadnerczy poprzez regulację uwalniania kortyzolu – głównego hormonu stresu. Wpływa również na oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA), zmniejszając ilość wydzielanego kortyzolu i łagodząc ogólną reakcję organizmu na stres.
Magnez może pomagać w zapobieganiu lub łagodzeniu objawów kilku schorzeń o podłożu hormonalnym, szczególnie u kobiet z niedoborem tego pierwiastka. Badania pokazują, że niedobór magnezu jest powiązany z bolesnym miesiączkowaniem (dysmenoreą), zespołem napięcia przedmiesiączkowego (PMS), PCOS, endometriozą i niepłodnością. W jednym z przeglądów badań stwierdzono, że suplementacja magnezem była skuteczniejsza niż placebo w łagodzeniu bólu i zmniejszała zapotrzebowanie na leki przeciwbólowe u kobiet z PMS lub bolesnymi miesiączkami.
U kobiet w średnim wieku magnez może również pomóc w łagodzeniu objawów klimakterium (przekwitania) – zespołu objawów występujących w okresie okołomenopauzalnym i pomenopauzalnym, takich jak uderzenia gorąca, nocne poty, zmęczenie, wahania nastroju i bezsenność. Inne badania wykazały, że kobiety po menopauzie są bardziej narażone na niedobór magnezu, co może zwiększać ryzyko rozwoju chorób tarczycy i innych zaburzeń hormonalnych.
Zalecane Dzienne Spożycie (ZDS) magnezu wynosi:
Górny tolerowany poziom spożycia (UL) magnezu pochodzącego z suplementów wynosi 350 mg dziennie. Negatywne skutki przyjmowania wysokich dawek magnezu obejmują nudności, biegunkę i skurcze brzucha. Bardzo wysokie dawki mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca i zatrzymania akcji serca.
Dobre źródła magnezu w diecie to orzechy, nasiona, ciemnozielone warzywa liściaste, wzbogacane płatki śniadaniowe i rośliny strączkowe. Jako suplement, magnez może być przyjmowany osobno, w połączeniu z innymi minerałami (np. z wapniem) lub jako składnik preparatów witaminowo-mineralnych.
Istnieje kilka różnych form magnezu, z których każda ma swoje własne cechy i nieco inny wpływ na organizm. Przeczytaj tego bloga , aby określić, który jest dla Ciebie najlepszy.
Większość osób może odnieść korzyści ze stosowania wysokiej jakości preparatów wielowitaminowych, aby uzupełnić ewentualne niedobory składników odżywczych w diecie i zapewnić organizmowi wszystko, czego potrzebuje. Grupy osób, które w szczególności powinny rozważyć suplementy o ukierunkowanym działaniu wspierającym gospodarkę hormonalną, to między innymi:
Pamiętaj, że suplementacja nie zastąpi zdrowej, zbilansowanej diety. Najlepiej jest najpierw zaspokoić zapotrzebowanie organizmu na składniki odżywcze poprzez jedzenie, zanim przejdziesz do suplementów. Niektóre pokarmy są pełne składników odżywczych, które pomagają naturalnie zrównoważyć hormony. Jednak ukierunkowane suplementy mogą wypełnić wszelkie luki i pomóc w rozwiązaniu konkretnych problemów zdrowotnych i celów.
W ludzkim ciele działa ponad 50 hormonów, które wpływają na funkcjonowanie organizmu i na samopoczucie. Osiągnięcie równowagi między nimi ma kluczowe znaczenie dla zachowania energii i dobrego zdrowia. Chociaż nie na wszystkie czynniki wpływające na gospodarkę hormonalną mamy wpływ, możemy dostarczyć organizmowi składników odżywczych niezbędnych do utrzymania prawidłowego poziomu hormonów.
Oprócz omówionych powyżej składników odżywczych, inne suplementy mogą pomóc naturalnie zrównoważyć hormony. Zioła takie jak ashwagandha, walerian, macai czerwona koniczyna mogą pomóc kobietom z zaburzeniami równowagi hormonalnej kobiet , takimi jak PMS i objawy menopauzy. Witamina C może również pomóc w utrzymaniu równowagi hormonów żeńskich i zdrowej funkcji nadnerczy. Dobry suplement probiotyczny może poprawić zdrowie twojego mikrobiomu, pomagając zrównoważyć hormony.
Zawsze skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania nowego suplementu, aby upewnić się, że jest on dla Ciebie bezpieczny i nie będzie wchodził w interakcje z przyjmowanymi lekami.
Referencje:
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI:Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest stawianie diagnoz...
Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest diagnozowanie, leczenie ani udzielanie porad medycznych. Pokaż więcej. Treści zawarte w Strefie Zdrowia służą wyłącznie celom informacyjnym. W sprawie diagnozy lub leczenia należy konsultować się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Informacji podanych w Strefie Zdrowia nie należy traktować jak substytutu porady medycznej od uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia. Twierdzenia dotyczące konkretnych produktów w Strefie Zdrowia nie zostały zatwierdzone do diagnozowania, leczenia lub zapobiegania chorobom.
