Spis treści
Spis treści
Przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) może wydawać się nowym stanem, ale po raz pierwszy napisałem o nim ponad 35 lat temu. W tym czasie, we wczesnych latach osiemdziesiątych, wiele uwagi poświęcono przerostowi Candida albicans jako czynnikowi złożonego zestawu objawów. Candida albicans w przewodzie pokarmowym jako czynnika w złożonym zestawie objawów. Zauważyłem jednak, że wielu pacjentów, z którymi się spotykałem, miało te objawy, ale żadnych dowodów na to, że candida wymknęła się spod kontroli. Coś innego musiało być odpowiedzialne za ich objawy, a przerost bakterii w jelicie cienkim wydawał się bardzo dobrym wytłumaczeniem. W ciągu ostatnich 10 lat SIBO stało się popularnym hasłem w badaniach naukowych i w Internecie. Na szczęście istnieją skuteczne odpowiedzi.
Żołądek i jelito cienkie są zaprojektowane tak, aby były stosunkowo wolne od mikroorganizmów. Powód powinien być oczywisty - obecność mikroorganizmów rozwijających się w jelicie cienkim tworzy scenariusz, w którym zaczynają one wykorzystywać różne składniki odżywcze, zanim zdążą one zostać wchłonięte. Rezultatem jest fermentacja węglowodanów i gnicie białek. Może to powodować dużo gazów, a także objawy trawienne, które przypominają zespół jelita drażliwego (IBS), a także kilka dodatkowych objawów towarzyszących. IBS jest związany z pewną kombinacją:
W przypadku SIBO często występują inne powiązane objawy, w tym:
Podstawowym sposobem klinicznego diagnozowania SIBO jest test oddechowy. Test polega na spożyciu przez pacjenta dawki glukozy lub laktulozy, a następnie oddychaniu do worka zbiorczego co 20 minut w celu pomiaru wodoru i metanu. Normalnie gazy te nie są wydalane w dużych ilościach, ale w przypadku SIBO ich poziom może być dość wysoki. Spośród dwóch cukrów do testowania, glukoza zwykle daje bardziej znaczące wyniki, ale reprezentuje jedynie przerost bakterii w pierwszej części jelita cienkiego. Laktuloza jest bardziej pomocna, jeśli przerost występuje w jelicie krętym, ostatniej części jelita cienkiego.
Diagnoza SIBO na podstawie testu oddechowego jest stawiana, jeśli pacjent wydycha większe niż normalne poziomy wodoru lub metanu. SIBO może być zdominowany przez wodór, metan lub mieszany. SIBO z dominacją wodoru jest najczęściej związane z biegunką , podczas gdy SIBO z dominacją metanu jest najczęściej związane z zaparciami . , podczas gdy dominacja metanu jest najbardziej związana z zaparciami . Różnica ta odzwierciedla przerost różnych rodzajów bakterii jelitowych.
Jelito cienkie ma zwykle ponad 21 stóp długości i jest podzielone na trzy segmenty: dwunastnica to pierwsze 10 do 12 cali, jelito czcze to środkowa część i ma około 8 stóp długości, a jelito kręte ma około 12 stóp długości.
Jelito cienkie uczestniczy we wszystkich aspektach trawienia, wchłaniania i transportu spożytych materiałów. Wydziela różne substancje trawienne i ochronne, a także odbiera wydzieliny trzustki , wątroby , pęcherzyka żółciowego . , wątroby i pęcherzyka żółciowego .
Wchłanianie minerałów zachodzi głównie w dwunastnicy, wchłanianie witamin rozpuszczalnych w wodzie, węglowodanów i białek zachodzi głównie w jelicie czczym, a jelito kręte wchłania witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, tłuszcze, cholesterol i sole żółciowe.
SIBO często reprezentuje załamanie mechanizmów ochronnych. Istnieje kilka wbudowanych czynników, które zapobiegają przerostowi bakterii w jelicie cienkim, przede wszystkim wydzielanie żółci i enzymów trawiennych wraz ze skurczami perystaltycznymi, które przesuwają bolus pokarmowy przez jelita cienkie. Brak enzymów, żółci lub innych wydzielin trawiennych, a także zmniejszona perystaltyka znacznie zwiększają ryzyko przerostu bakterii lub Candida , a także infekcji jelitowej, w tym przewlekłych infekcji Candida przewodu żołądkowo-jelitowego .
Kolejną kluczową barierą dla przerostu bakterii w jelicie cienkim jest zastawka krętniczo-kątnicza, która oddziela okrężnicę od jelita cienkiego. Podobnie jak drzwi, ta mechaniczna bariera ma na celu zapobieganie przedostawaniu się zbyt wielu bakterii zamieszkujących okrężnicę do jelita cienkiego.
Najczęściej leczenie SIBO obejmuje dietę niskowęglowodanową w połączeniu ze strategiami radzenia sobie z przerostem bakterii. Dieta o niskiej zawartości FODMAP stała się podstawowym środkiem wspomagającym dietę. FODMAP to krótkołańcuchowe węglowodany (oligosacharydy) i cukry, które są fermentowane przez bakterie jelitowe, wytwarzając duże ilości gazów, takich jak wodór lub dwutlenek węgla, powodując wzdęcia brzucha. Źródła FODMAP obejmują większość roślin strączkowych, warzyw, owoców i zbóż. Tak więc dieta jest niezwykle ograniczająca i nie jest zrównoważona. Na szczęście ostatnie badania wskazują, że stosowanie suplementów enzymów trawiennych, zwłaszcza tych zaprojektowanych do trawienia różnych szkodliwych oligosacharydów i cukrów, może być równie skuteczne w łagodzeniu objawów trawiennych bez konieczności rezygnacji z tak wielu produktów promujących zdrowie.
Jeśli chodzi o radzenie sobie z przerostem bakterii, konwencjonalne leczenie SIBO opiera się głównie na podawaniu antybiotyków. Podejście to stwarza jednak dodatkowe problemy związane z dalszym zaburzeniem mikrobiomu. W przeciwieństwie do tego, naturalne podejście koncentruje się na radzeniu sobie z przerostem bakterii poprzez przywrócenie prawidłowego funkcjonowania barier ochronnych dla SIBO lub strategii suplementacji zaprojektowanych w celu uzyskania podobnych efektów. Najważniejszy jest ten późniejszy cel stosowania terapii zastępczej kwasem solnym (HCl) , enzymów trawiennych i środków ziołowych, które promują wydzielanie żółci i perystaltykę (np. berberyna ). i środków ziołowych, które promują wydzielanie żółci i perystaltykę (np. berberyna , imbir ). , imbir , karczoch , ostropest plamisty i inne leki żółciopędne). Pomocne jest również stosowanie naturalnych środków w celu zmniejszenia przerostu bakterii. Najważniejszymi z tych środków, moim zdaniem, są enzymy trawienne , berberyna , berberyna i powlekany dojelitowo olejek z mięty pieprzowej . .
Enzymy trawienne, zwłaszcza proteazy i lipazy, są ważnym czynnikiem ochronnym przed SIBO. Niewystarczająca produkcja enzymów trawiennych z trzustki jest związana z wieloma objawami związanymi z SIBO i może stanowić kluczowy czynnik leżący u podstaw wielu przypadków. Enzymy trawienne są również prawdopodobnymi mechanizmami obronnymi gospodarza w jelitach, które zapobiegają tworzeniu się biofilmu - zbioru bakterii ściśle upakowanych razem, które przylegają do wyściółki jelita cienkiego w śluzowatej, lepkiej matrycy. Ogólnie rzecz biorąc, bakterie wytwarzające metan częściej tworzą biofilm i często są trudniejsze do usunięcia. Enzymy trawienne są zdolne do niszczenia matrycy biofilmu, a także działają jako środek odstraszający przed przerostem bakterii w jelicie cienkim. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku SIBO zalecam stosowanie preparatów zawierających enzymy trawienne o wysokiej mocy, takich jak Digest Gold , który należy przyjmować tuż przed posiłkiem.
Rośliny zawierające alkaloid berberynę, takie jak goldenseal (Hydrastis canadensis), berberys (Berberis vulgaris),Oregon grape(Berberis aquifolium), i goldthread (Coptis chinensis) mają długą historię stosowania w biegunce zakaźnej. Niedawno przeprowadzono liczne badania z użyciem czystej berberyny, które wykazały znaczący sukces w leczeniu ostrej biegunki. Berberyna okazała się skuteczna przeciwko biegunkom wywołanym przez wiele różnych rodzajów organizmów, w tym E. coli (biegunka podróżnych), Shigella dysenteriae (shigelloza), Salmonella paratyphi (zatrucie pokarmowe), B. Klebsiella, Giardia lamblia (giardioza), Entamoeba histolytica (amebiaza) i Vibrio cholerae (cholera).
Wyniki te wskazują, że berberyna wydaje się być skuteczna w leczeniu większości powszechnych infekcji żołądkowo-jelitowych z wynikami porównywalnymi do standardowych antybiotyków w większości przypadków. W rzeczywistości wyniki były lepsze w kilku badaniach. Przewaga berberyny nad konwencjonalnymi antybiotykami polega na tym, że wykazuje ona selektywne działanie przeciwdrobnoustrojowe, ponieważ jest ukierunkowana na szeroki zakres organizmów wywołujących choroby, w tym Candida albicans, ale nie wykazuje działania przeciwko gatunkom bakterii promujących zdrowie, takim jak Lactobacilli i Bifidobacteria .
Kilka innych badań sugeruje, że berberyna może być skuteczna w SIBO. W modelach zwierzęcych berberyna poprawia motorykę jelit. Działanie to jest kolejnym kluczowym celem u pacjentów z SIBO. I chociaż berberyna nie była badana pod kątem SIBO, była badana pod kątem zespołu jelita drażliwego z bardzo dobrymi wynikami. W podwójnie ślepym badaniu z 2015 r. opublikowanym w Phytotherapy Research, 196 pacjentów z dominującą biegunką IBS zostało losowo przydzielonych do grupy otrzymującej albo berberynę (200 mg) lub placebo (witamina C 200 mg) dwa razy dziennie przez osiem tygodni. Grupa berberyny, ale nie grupa placebo, zgłosiła znaczną poprawę w zakresie biegunki oraz mniejszą pilność i częstotliwość wypróżnień. Grupa berberyny doświadczyła również zmniejszenia bólu brzucha o 64,6% w porównaniu z początkowymi wynikami na koniec badania. Berberyna znacząco zmniejszyła ogólną ocenę objawów IBS, lęku i depresji. Wreszcie, co nie jest zaskakujące, berberyna była związana ze zwiększoną oceną jakości życia u pacjentów, podczas gdy nie zaobserwowano takiej zmiany w grupie placebo.
Berberyna została szeroko przebadana w badaniach klinicznych pod kątem obniżania poziomu cukru we krwi, lipidów i nadciśnienia. W ponad 25 badaniach z podwójnie ślepą próbą berberyna wykazała skuteczność na równi z konwencjonalnymi lekami w tych zastosowaniach. Wspominam o tym, ponieważ w tych badaniach dawka wynosiła zazwyczaj 500 mg dwa do trzech razy dziennie przed posiłkami. Ten poziom dawkowania może przynieść szybsze rezultaty niż te stwierdzone w ośmiotygodniowym badaniu IBS i jest bardziej prawdopodobne, że dawka, która wykazałaby bardziej spójne wyniki w SIBO. Berberyna jest moją preferowaną ziołową rekomendacją dla SIBO, zwłaszcza gdy biegunka jest częstą cechą.
Inną opcją leczenia SIBO jest powlekany dojelitowo olejek z mięty pieprzowej . (ECPO). Olejek z mięty pieprzowej i prawdopodobnie podobne olejki lotne, takie jak te znalezione w oregano , rozmarynie , rozmarynie , tymianku i kminku . wykazują szereg korzystnych efektów pomocnych w SIBO. Podobnie jak berberyna, te lotne związki wywierają selektywne działanie przeciwdrobnoustrojowe, a ECPO wykazało bardzo dobre wyniki w IBS. Uważa się, że powłoka jelitowa jest niezbędna, ponieważ mentol i inne lotne związki zawarte w olejku z mięty pieprzowej są szybko wchłaniane. To szybkie wchłanianie ma tendencję do ograniczania jego działania do górnej części jelita i może prowadzić do refluksu przełykowego i zgagi.
Prawie tuzin badań z podwójnie ślepą próbą wykazało, że preparaty ECPO są niezwykle pomocne w IBS . IBS . Uważa się, że ECPO działa poprzez poprawę rytmicznych skurczów przewodu pokarmowego i łagodzenie skurczów jelit. Dodatkową zaletą tych lotnych olejków jest ich skuteczność przeciwko bakteriom lub Candida albicans , które mogą przerastać w jelicie cienkim. Typowa dawka ECPO wynosi 200 mg dwa razy dziennie między posiłkami.
Gdy objawy sugerują, że przerost bakterii został zmniejszony, powtórzenie testu oddechowego lub ocena objawów określi skuteczność leczenia. Jeśli objawy ustąpią w 90%, następnym krokiem będzie zapobieganie nawrotom SIBO poprzez kontynuację planu. Jeśli objawy nadal występują po odpowiednim czasie stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych, powtórzenie testu oddechowego może być pomocne w określeniu, jak bardzo zmieniły się poziomy i pomóc w ustaleniu, czy konieczne jest dalsze leczenie.
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI:Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest stawianie diagnoz...
Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest diagnozowanie, leczenie ani udzielanie porad medycznych. Pokaż więcej. Treści zawarte w Strefie Zdrowia służą wyłącznie celom informacyjnym. W sprawie diagnozy lub leczenia należy konsultować się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Informacji podanych w Strefie Zdrowia nie należy traktować jak substytutu porady medycznej od uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia. Twierdzenia dotyczące konkretnych produktów w Strefie Zdrowia nie zostały zatwierdzone do diagnozowania, leczenia lub zapobiegania chorobom.
