Spis treści
Spis treści
Insulinooporność (IR) jest bardzo powszechna, ale rzadko diagnozowana, dotykając setki milionów ludzi na całym świecie. Chociaż mogą istnieć genetyczne predyspozycje do tej choroby, takie jak historia cukrzycy typu 2 w rodzinie, jest ona głównie spowodowana siedzącym trybem życia w połączeniu z dietą o wysokiej zawartości cukru. Istnieją objawy powszechnie związane z insulinoopornością, a w niektórych przypadkach objawy te przyczyniają się do rzeczywistej przyczyny.
Czasami komórki wątroby, tłuszczu i mięśni są oporne na hormon insuliny wydzielany przez trzustkę. Gdy tak się dzieje, organizm nie jest w stanie regulować ilości cukru wpuszczanego do krwiobiegu w celu wytworzenia energii i tego, ile zmagazynować na przyszłe potrzeby. Trzustka zaczyna wtedy produkować więcej insuliny, a poziom cukru we krwi nadal rośnie.
Zmiany w stylu życia, które mogą pomóc w zapobieganiu, odwracaniu i zarządzaniu insulinoopornością obejmują:
Metformina jest często stosowana w stanach przedcukrzycowych i cukrzycy. Lek ten pomaga zwiększyć skuteczność insuliny wytwarzanej w organizmie. Ponieważ większość kobiet z zespołem policystycznych jajników ma insulinooporność, lek ten może pomóc przywrócić prawidłowy cykl menstruacyjny.
Berberyna jest ekstrahowana z krzewu berberysu (berberis vulgaris), który zawiera rośliny zarówno zimozielone, jak i liściaste. Znaleziony w całej Europie, Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie i w Azji, berberys produkuje jagody bogate w witaminę C. , która zapewnia cały szereg korzyści zdrowotnych.
Berberyna, aktywny składnik krzewu, jest spożywana jako ziołowa żywność i suplement. W badaniach naukowych wykazano, że ma ona różne korzyści zdrowotne. Jest powszechnie stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM) i medycynie ajurwedyjskiej.
Berberyna może zmniejszać insulinooporność i obniżać poziom cukru we krwi. Ponadto posiada właściwości przeciwutleniające. , które mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny i mogą być korzystne w zapobieganiu i leczeniu osób z chorobami układu krążenia. Badanie z 2017 roku sugeruje, że berberyna może wywierać część swojego działania poprzez pozytywny wpływ na mikrobiom jelitowy.
Badanie przeprowadzone w 2015 roku w Journal of Ethnopharmacology wykazało, że berberyna może być pomocna w obniżaniu poziomu cukru we krwi i całkowitego poziomu cholesterolu. Ponadto wydaje się, że pomaga podnieść poziom HDL (dobrego) cholesterolu, który jest związany z ochroną przed atakami serca.
Badanie z 2012 roku wykazało, że berberyna może być pomocna w poprawie wrażliwości na insulinę, co ostatecznie pomaga obniżyć zarówno poziom insuliny, jak i glukozy we krwi.
Badanie przeprowadzone w 2010 roku w Biochemical Pharmacology wykazało, że berberyna aktywowała GLP-1, który promuje wydzielanie insuliny i ostatecznie pomaga kontrolować poziom glukozy we krwi.
Naukowcy wykazali, że berberyna może mieć również korzystny wpływ na mikrobiom jelitowy poprzez promowanie wzrostu zdrowych bakterii jelitowych.
Chrom jest ważnym pierwiastkiem wymaganym do wielu reakcji enzymatycznych, w tym enzymu zwanego czynnikiem tolerancji glukozy (GTF). Enzym ten pomaga zoptymalizować działanie insuliny i kontrolę poziomu glukozy.
W metaanalizie opublikowanej w 2017 roku w Journal of Trace Elements in Medicine and Biology stwierdzono, że suplementacja pikolinianem chromu miała korzystny wpływ na zmniejszenie wskaźnika masy ciała (BMI), poziomu insuliny na czczo i całkowitego poziomu testosteronu u kobiet z PCOS.
Podobnie, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie z 2015 roku opublikowane w Annals of Nutrition and Metabolism wykazało, że suplementacja chromem obniżyła poziom insuliny u kobiet z zespołem policystycznych jajników. U osób przyjmujących chrom zaobserwowano również poprawę profilu cholesterolu. Badanie z 2016 roku wykazało również, że pikolinian chromu może zmniejszać insulinooporność u kobiet, jednocześnie pomagając kontrolować ich cykle menstruacyjne.
Badanie z 2018 roku wykazało, że chrom może obniżać insulinooporność u kobiet z cukrzycą i zespołem policystycznych jajników. Ten ważny minerał śladowy powinien być brany pod uwagę przez każdego, kto próbuje poprawić swój profil metaboliczny.
NAC jest ważnym składnikiem odżywczym, który pomaga organizmowi eliminować toksyny, zwłaszcza te znajdujące się w wątrobie. Lekarze podają go pacjentom hospitalizowanym w odpowiedzi na przedawkowanie acetaminofenu /paracetamolu (Tylenolu). Jednak przyjmowany jako suplement doustny może również pomóc w usuwaniu codziennych toksyn środowiskowych.
Badanie metaanalizy z 2015 roku opublikowane w Obstetrics and Gynecology International wykazało, że kobiety z insulinoopornością i PCOS, którym podawano NAC, miały większe szanse na owulację, zajście w ciążę i urodzenie dziecka w porównaniu z kobietami, którym podawano tabletki placebo. Nie zaobserwowano żadnych negatywnych skutków u kobiet, które przyjmowały NAC.
W oddzielnym badaniu z 2015 roku przeprowadzonym na kobietach z PCOS porównano NAC przyjmowaną w dawce 600 mg trzy razy dziennie z lekiem na receptę metforminą w dawce 500 mg trzy razy dziennie. Naukowcy doszli do wniosku, że NAC może obniżać poziom cukru i cholesterolu we krwi na czczo lepiej niż lek farmaceutyczny metformina.
Wreszcie, badanie z 2020 roku z wykorzystaniem modelu zwierzęcego wykazało również, że suplementacja NAC może pomóc zmniejszyć insulinooporność.
L-karnityna jest ważnym aminokwasem występującym w wysokim stężeniu zarówno w mięśniach, jak i mózgu. Oprócz odgrywania ważnej roli w produkcji energii i metabolizmie, może mieć również pozytywny wpływ na regulację insuliny.
W 2015 r. przeprowadzono randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie z udziałem 60 kobiet z PCOS i insulinoopornością. Wszyscy mieli nadwagę. Połowie kobiet podawano 250 mg L-karnityny, a pozostałym 30 kobietom podawano placebo. Obie grupy obserwowano przez 12 tygodni, a pod koniec tego okresu u osób przyjmujących L-karnitynę zaobserwowano zmniejszenie masy ciała i obwodu talii oraz niższy poziom cukru we krwi, co oznaczało poprawę ich insulinooporności.
Badanie przeprowadzone w 2014 roku w European Journal of Obstetrics and Gynecology and Reproductive Biology wykazało, że kobiety z PCOS, które były oporne na klomifen (lek na receptę, który może pomóc kobiecie zajść w ciążę), miały większe szanse na zajście w ciążę, gdy do ich codziennego schematu leczenia dodano 3000 mg L-karnityny. Jest to doskonały przykład stosowania zarówno suplementów diety, jak i leków na receptę w celu osiągnięcia pożądanego celu zdrowotnego, jakim jest zmniejszenie insulinooporności. Chociaż badanie to zostało przeprowadzone w szczególności na kobietach, mężczyźni z insulinoopornością również mogą odnieść korzyści.
Badanie z 2017 roku wykazało podobne wyniki, stwierdzając, że L-karnityna może pomóc zmniejszyć insulinooporność u badanych osób, gdy jest suplementowana. Badanie z 2019 roku również wykazało podobne korzyści.
CoQ10 jest popularnym suplementem, który odgrywa ważną rolę w metabolizmie energetycznym. Jest powszechnie przyjmowany przez osoby przyjmujące leki obniżające poziom cholesterolu na receptę, ale badania pokazują, że może być również pomocny u osób z insulinoopornością, stanem przedcukrzycowym i cukrzycą.
Podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie z 2017 roku opublikowane w Clinical Endocrinology oceniało stosowanie 100 mg koenzymu Q10 w porównaniu z placebo u kobiet z insulinoopornością. Badani przeszli badania krwi, przyjmowali suplement lub placebo przez 12 tygodni, a następnie przeszli powtórne badania krwi. Wyniki wykazały, że osoby przyjmujące koenzym Q10 miały obniżony poziom cukru we krwi i insuliny, które są zwykle wysokie u osób z insulinoopornością i PCOS.
Podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie z 2018 roku przeprowadzone w Korei również wykazało korzyści. W badaniu 80 pacjentów ze stanem przedcukrzycowym podzielono na dwie grupy. Połowa z nich przyjmowała placebo, a połowie podawano koenzym Q10. U osób, którym podawano suplement, zaobserwowano zmniejszenie oporności na insulinę, co doprowadziło naukowców do wniosku, że koenzym Q10 może spowolnić postęp cukrzycy.
Niezbędne kwasy tłuszczowe omega-3 składają się głównie z kwasu eikozapentaenowego (EPA) i kwasu dokozaheksaenowego (DHA). Te ważne składniki odżywcze można znaleźć w różnych źródłach żywności, które obejmują ryby (makrela, dorsz i łosoś należą do najbogatszych), orzechy włoskie, nasiona chia, nasiona lnu, nasiona konopi, awokado i natto.
Badanie z 2009 roku wykazało, że kobiety z PCOS i insulinoopornością, które miały stłuszczoną wątrobę, mogły zmniejszyć jej ilość po spożyciu kwasów tłuszczowych omega-3. Naukowcy zauważyli również poprawę ciśnienia krwi i trójglicerydów.
Badanie z 2011 roku wykazało również, że zwiększone spożycie kwasów tłuszczowych omega-3 może pomóc w zmniejszeniu biodostępnego testosteronu u kobiet z PCOS i insulinoopornością. Badanie z 2018 roku wykazało również, że siemię lniane może pomóc obniżyć poziom insuliny u kobiet z PCOS, a także zmniejszyć insulinooporność.
Selen jest minerałem śladowym, co oznacza, że człowiek potrzebuje go w niewielkich ilościach. Musi być spożywany poprzez dietę lub przyjmowanie witamin i minerałów. Jest to silny przeciwutleniacz, który jest ważny nie tylko dla zdrowia mózgu, ale także dla zdrowia tarczycy, pomagając wspierać zoptymalizowany układ odpornościowy. Jeśli chodzi o dietę, Orzechy brazylijskie są jednym z najlepszych dostępnych źródeł selenu.
Według badań przeprowadzonych w 2013 roku na kobietach w Turcji, te z PCOS i insulinoopornością miały niższy poziom selenu we krwi w porównaniu do kobiet bez tego schorzenia. Uważa się, że niedobór tego minerału odgrywa rolę w powstawaniu PCOS oraz regulacji poziomu hormonów i insuliny.
Randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie z 2014 roku wykazało, że selen może być pomocny u kobiet z PCOS. W szczególności selen może obniżać poziom insuliny i pomagać w poprawie profili cholesterolu, takich jak obniżenie poziomu trójglicerydów i LDL (złego) cholesterolu.
W randomizowanym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniu z 2018 roku oceniano suplementację selenu u osób z zastoinową niewydolnością serca i insulinoopornością. Naukowcy doszli do wniosku, że 12-tygodniowa suplementacja selenem miała korzystny wpływ na metabolizm insuliny.
Według badań nie zaleca się przyjmowania większej dawki niż 200 mcg dziennie.
Referencje:
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI:Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest stawianie diagnoz...
Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest diagnozowanie, leczenie ani udzielanie porad medycznych. Pokaż więcej. Treści zawarte w Strefie Zdrowia służą wyłącznie celom informacyjnym. W sprawie diagnozy lub leczenia należy konsultować się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Informacji podanych w Strefie Zdrowia nie należy traktować jak substytutu porady medycznej od uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia. Twierdzenia dotyczące konkretnych produktów w Strefie Zdrowia nie zostały zatwierdzone do diagnozowania, leczenia lub zapobiegania chorobom.
