Psychodermatologia: Dlaczego naukowcy uważają, że połączenie umysłu ze skórą ma znaczenie?

9 833 Wyświetlenia

Candace Mathers Opublikowano dnia 19.05.2023

Większość ludzi słyszała o połączeniu jelita-mózg, w którym jelita i mózg komunikują się ze sobą. W rzeczywistości połączenie jelita-mózg zostało dobrze potwierdzone w wielu badaniach od dziesięcioleci. Ale co z połączeniem umysł-skóra?

Czy psychodermatologia może być kluczem do zrozumienia skomplikowanej interakcji między emocjami a naskórkiem? Czym jest psychodermatologia i w jaki sposób ta rozwijająca się dziedzina może zmienić zasady gry w odniesieniu do zdrowia skóry?

Czym jest psychodermatologia?

Psychodermatologia to wyłaniająca się dziedzina, która przecina się z badaniem skóry i umysłu. Łączy dermatologię, która obejmuje zrozumienie i leczenie chorób skóry, takich jak bielactwo nabyte, trądzik i trądzik różowaty, z psychologią i psychiatrią, które starają się zrozumieć umysł i jego zaburzenia, takie jak depresja, lęk i schizofrenia, a także wiele innych.

Pomimo poglądu, że psychodermatologia jest nową i rozwijającą się dyscypliną medycyny, po raz pierwszy wspomniano o niej w starożytnej Grecji w czasach Hipokratesa. W swoich dziełach Hipokrates potwierdził związek między stresem a skórą. Wspomniał nawet o przypadkach, w których ludzie wyrywali sobie włosy z powodu stresu emocjonalnego.

W nowszych czasach, książka Diseases of the Skin, napisana przez Williama Jamesa Eramusa Wilsona w latach pięćdziesiątych XIX wieku, przedstawiła światu bardziej dogłębne spojrzenie na psychodermatologię. Wilson pisał o "nerwicy skóry". Nerwica skóry jest technicznie definiowana jako stan wpływający na skórę spowodowany zaburzeniem psychicznym bez przyczyny organicznej.

Wilson zauważył, że zaburzenia psychiczne były powiązane z takimi chorobami skóry jak zmiany skórne, które miały jaśniejszy kolor niż otaczająca je skóra; łysienie plackowate lub plamy wypadania włosów powodujące łysienie; a nawet urojenia pasożytów w skórze, powodujące swędzenie. Powiązał nawet nadpotliwość, stan, w którym występuje nadmierne pocenie się, z takimi zaburzeniami psychicznymi, jak niepokój, lęki i fobie oraz depresja.

W dzisiejszych czasach psychodermatologia została powiązana z inną rozwijającą się dziedziną, psychoneuroimmunologią, która bada, w jaki sposób zaburzenia emocjonalne i psychiczne, takie jak stres, mogą wpływać na układ odpornościowy i skórę.

Wielu badaczy i klinicystów dzieli zaburzenia psychodermatologiczne na trzy kategorie: zaburzenia psychofizjologiczne, pierwotne zaburzenia psychiczne i wtórne zaburzenia psychiczne.

Zaburzenia psychofizjologiczne to zaburzenia skóry, które reagują na warunki emocjonalne, takie jak stres. Choroby skóry należące do tej kategorii obejmują egzemę i łuszczycę.

Pierwotne zaburzenia psychiczne to stany umysłu, które prowadzą do samoistnych zaburzeń skórnych. Obejmuje to stany takie jak trichotillomania. Trichotillomania to stan polegający na wyrywaniu włosów z różnych części ciała, takich jak skóra głowy lub rzęsy, z powodu silnego stresu lub innych zaburzeń psychicznych.

Wtórne zaburzenia psychiczne obejmują zaburzenia skóry, które powodują oszpecenie i skutkują fobiami społecznymi i niską samooceną.

Oczywiście istnieje dobrze udokumentowana historia zaburzeń psychiatrycznych i psychologicznych objawiających się na skórze i odwrotnie. Sugeruje to, że istnieje wyraźne połączenie między umysłem a skórą.

Rozpakowywanie połączenia umysł-skóra

Podczas gdy połączenie jelita-mózg było szeroko badane i cieszyło się dużym zainteresowaniem w ostatnich latach, mniej mówi się o połączeniu umysł-skóra. W rzeczywistości przekonanie, że ciało jest wzajemnie połączone, dopiero zaczyna zyskiwać akceptację we współczesnej medycynie.

Wzajemne powiązania oznaczają, że żadna część ciała nie działa ani nie cierpi w oderwaniu od innej. Jeśli jedna część ciała jest niezrównoważona, może to również wpłynąć na inną część ciała. Oznacza to, że brak równowagi w mikrobiomie jelitowym może wpływać na zdrowie mózgu, a zaburzenia psychiczne, takie jak lęk, mogą wpływać na integralność i zdrowie skóry.

Ale dlaczego istnieje związek między umysłem a skórą? Psychodermatologia daje nam pewien wgląd w tę kwestię.

Psychodermatologia uznaje, że zarówno skóra, jak i układ nerwowy, w tym mózg, pochodzą z tego samego źródła. Podczas embrionalnego lub wczesnego etapu rozwoju człowieka, warstwa zarodka zwana ektodermą ostatecznie daje początek zarówno skórze, jak i układowi nerwowemu. Ten wspólny związek między pochodzeniem skóry i układu nerwowego pomaga wyjaśnić powiązanie umysłu i skóry.

Badania wskazują również, że fizjologiczne połączenie między umysłem a skórą może wynikać ze specjalnego rodzaju komórek zwanych komórkami Merkela. Komórki Merkela to wyspecjalizowane komórki znajdujące się pod zewnętrzną warstwą skóry (naskórkiem). Komórki te są odpowiedzialne za odczuwanie dotyku i są ściśle powiązane z nerwami, które przekazują wrażenia dotykowe do mózgu.

Komórki Merkela mogą być również zaangażowane w uwalnianie neuroprzekaźników lub przekaźników chemicznych do organizmu. Jedno z badań in vitro (w probówce) wykazało, że rozmiar komórek Merkela w skórze zwiększa się wraz ze stanem zapalnym skóry.

Psychodermatologia daje również lepszy wgląd w związek między umysłem a skórą, badając wpływ stresu na organizm. Jedno z badań wykazało, że ostry stres emocjonalny może prowadzić do zwiększenia aktywacji i degranulacji komórek tucznych. Komórki tuczne to białe krwinki, które zawierają histaminę. Kiedy są aktywowane, uwalniają granulki histaminy (degranulacja) do krwi, powodując zwiększone swędzenie i obrzęk skóry.

Badania nadal wskazują, że istnieje bardzo wyraźne połączenie między umysłem a skórą. W rzeczywistości badania wskazują, że zaburzenia psychiczne są dość powszechne u osób cierpiących na choroby skóry. Na przykład jedno z badań wykazało, że dzieci z egzemą miały znacznie wyższe ryzyko rozwoju zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi niż dzieci bez egzemy.

Inne badanie wykazało, że osoby z wrażliwą skórą miały większy związek z lękiem i zwiększonym zaczerwienieniem skóry. Jeszcze inne badanie wykazało, że osoby cierpiące na poważne zaburzenia depresyjne były o 64% bardziej narażone na bielactwo, chorobę skóry polegającą na utracie koloru skóry w postaci plam. Badania powiązały również bielactwo z lękiem. Na przykład około 36% osób, u których zdiagnozowano bielactwo nabyte, miało również stany lękowe.

Nawet trądzik został powiązany ze stresem emocjonalnym w psychodermatologii. Badania sugerują, że wzrost stresu może prowadzić do poważniejszych zmian trądzikowych. Jedno z badań przeprowadzonych na studentkach medycyny wykazało, że większe odczuwanie stresu prowadziło do bardziej nasilonego trądziku.

NAC, witamina B i korzyści ze stresu

Badania wskazują, że do 40% osób, które szukają leczenia schorzeń skórnych, cierpi również na zaburzenia psychiczne, które przyczyniają się do pogorszenia ich stanu skóry. Dlatego psychodermatologia koncentruje się na leczeniu zarówno umysłu, jak i skóry, z korzyścią dla jednostki.

Badania w dziedzinie psychodermatologii koncentrowały się na wielu różnych metodach mających na celu poprawę zarówno stanu skóry, jak i zdrowia psychicznego danej osoby. Niektóre z badanych metod obejmują N-acetylocysteina (NAC) , inozytol i witamina B12 . , inozytol, techniki redukcji stresu i witaminę B12 .

Na przykład badania sugerują, że podawanie NAC może korzystnie wpływać na powtarzające się zachowania, takie jak kompulsywne drapanie skóry lub wyrywanie włosów. Jedno podwójnie zaślepione badanie kontrolowane placebo z udziałem 50 osób z trichotillomanią wykazało, że NAC znacząco zmniejszyła nasilenie wyrywania włosów w porównaniu z placebo.

N-acetylocysteina (NAC) jest syntetyczną formą aminokwasu cysteiny, która jest potrzebna do produkcji białek, takich jak beta-keratyna, która znajduje się we włosach i skórze. Studium przypadku obejmujące stosowanie NAC u kobiety z trichotillomanią wykazało, że była ona w stanie całkowicie odrosnąć włosy w ciągu 3 miesięcy suplementacji.

W innym badaniu dotyczącym łuszczenia się skóry, zaburzenia, które powoduje nadmierne skubanie skóry, stwierdzono, że inozytol pomógł zmniejszyć nasilenie łuszczenia się skóry. Inozytol to rodzaj cukru występującego w organizmie i mózgu, który pomaga wpływać na nastrój i funkcjonowanie mózgu.

Badania sugerują również, że zmniejszenie niepokoju może pomóc w bezpośredniej poprawie zdrowia skóry. Badania wskazują, że terapie umysł-ciało, takie jak medytacja i redukcja stresu oparta na uważności, pomogły umiarkowanie poprawić uczucie swędzenia i chęć drapania się u dorosłych z egzemą i łuszczycą w porównaniu z grupą placebo.

Badania sugerują również, że stosowanie witaminy B12 jako suplementu miejscowo lub doustnie może odgrywać korzystną rolę w połączeniu umysł-skóra. Na przykład w jednym randomizowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą, kontrolowanym placebo, stosowano miejscowo witaminę B12 na zmiany wypryskowe u dzieci. Badanie wykazało, że miejscowo stosowana witamina B12 była lepsza od placebo pod względem poprawy egzemy po 4 tygodniach obserwacji. Inne studium przypadku wykazało, że suplementacja B12 pomogła poprawić egzemę u 18-letniego mężczyzny, który wymagał znacznych ilości miejscowego leczenia sterydami ze względu na ciężkość jego stanu.

Co ciekawe, badania powiązały witaminy z grupy B, zwłaszcza witaminę B6 i B12, z pozytywnym wzrostem ogólnego nastroju i zmniejszeniem odczuwania stresu.

Na wynos

Psychodermatologia to rozwijająca się nauka oparta na wzajemnych powiązaniach umysłu i skóry. Podejście do połączenia umysłu i skóry z wykorzystaniem psychodermatologii może być drogą przyszłości do promowania zdrowej, młodo wyglądającej skóry i zdrowego umysłu. Badanie psychodermatologii może nawet promować długowieczność, koncentrując się na skórnych przejawach zdrowia psychicznego jako wczesnej oznaki reakcji organizmu na stres.

Dzięki uwzględnieniu wpływu umysłu na skórę i odwrotnie, podejście psychodermatologiczne może być kluczem do kompletnej rutyny przeciwstarzeniowej zarówno dla umysłu, jak i skóry.

Referencje: