Nieoczekiwane korzyści z posiadania futrzaków

Kiedy większość ludzi myśli o korzyściach płynących z posiadania psa, kota lub innych zwierząt futerkowych, prawdopodobnie kojarzą się one z uczuciem bezwarunkowej miłości, jaką zwierzęta te darzą swoich właścicieli. Zwierzęta często są w stanie poprawić nasz nastrój i zwalczyć poczucie samotności. Są one również w stanie przynieść szereg innych udowodnionych korzyści zdrowotnych, zwiększając umiejętności społeczne, zmniejszając ryzyko zawału serca i zmniejszając prawdopodobieństwo alergii.

W przeszłości popularnym poglądem medycznym było to, że posiadanie futrzanego zwierzaka może prowadzić do rozwoju alergii, ale nowe dane z badań populacyjnych podważają ten tok myślenia. W rzeczywistości niektóre badania pokazują, że futrzane zwierzęta faktycznie ograniczają rozwój alergii. Nowe badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Turko w Finlandii wskazuje, że czynnikiem odpowiedzialnym może być to, że ekspozycja na zwierzęta futerkowe prowadzi do zmian w ludzkiej florze jelitowej i wynikających z tego zmian w ludzkim systemie blokującym alergie.

Dane podstawowe:

Wskaźnik chorób alergicznych wśród populacji miejskich na całym świecie dramatycznie wzrósł w ostatnich latach. Uważa się, że przyczyną może być zmniejszenie ekspozycji na naturalne czynniki środowiskowe. Jednym z ważnych czynników środowiskowych może być ekspozycja na zwierzęta, ponieważ kilka badań wykazało, że ekspozycja na zwierzęta futerkowe, w tym wczesne kontakty ze zwierzętami gospodarskimi, chronią przed astmą i alergiami. Podczas gdy większość badaczy skupiła się na bezpośredniej odpowiedzi immunologicznej na tę ekspozycję, może istnieć inny czynnik - zwiększona ekspozycja na różnorodność drobnoustrojów i jej wpływ na ludzki mikrobiom.

Nowe dane:

Aby zbadać związek między ekspozycją na zwierzęta futerkowe a rozwojem chorób alergicznych, takich jak astma, naukowcy z Finlandii zbadali florę jelitową dzieci włączonych do trwającego randomizowanego badania kontrolowanego placebo u dzieci z rodzinną historią astmy, egzemy, kataru siennego lub alergii pokarmowej.

Naukowcy zidentyfikowali niemowlęta (n = 51) z rodzin posiadających co najmniej 1 futrzane zwierzę domowe podczas ciąży i pierwszego roku życia. Niemowlęta (n = 64) z rodzin bez zwierząt domowych zostały wybrane jako grupa kontrolna w kolejności rekrutacji. Aby określić rozwój alergii, w wieku 6 miesięcy przeprowadzono skórne testy punktowe (SPT). Antygeny testowane za pomocą SPT obejmowały mleko krowie, białko jaja, mąkę pszenną i ryżową, dorsza, soję, brzozę, 6 traw, kota, psa, roztocza, lateks, ziemniaka, marchewkę i banana. Niemowlęta z co najmniej 1 dodatnią reakcją SPT zostały uznane za atopowe. W wieku sześciu miesięcy u 19 niemowląt wystąpiła reakcja na co najmniej jeden z testowanych alergenów.

Zespół badawczy pobrał również próbki kału z pieluch, gdy dzieci miały jeden miesiąc. Jednym z przeprowadzonych testów była analiza DNA pod kątem dwóch rodzajów Bifidobacteria, które występują szczególnie w przewodzie pokarmowym zwierząt futerkowych, a nie ludzi: B. thermophilum i B. pseudolongum. Obecność tych bakterii była związana z kontaktem z psem, kotem lub królikiem jako zwierzęciem domowym. Jedna trzecia niemowląt z grupy narażonej na kontakt ze zwierzętami domowymi miała specyficzne dla zwierząt bifidobakterie w próbkach kału, w porównaniu do 14 procent w grupie porównawczej. Tak więc nawet niektóre niemowlęta, które nie mają w domu futrzastych pupili, mogą nabyć te bakterie i rozwijać je w swoim mikrobiomie. Nie jest trudno być wystawionym na działanie tych bakterii w sposób, który prowadzi do ich wzrostu w jelicie człowieka. Na przykład, gdy pies liże twarz lub rękę niemowlęcia, bakterie pochodzące od zwierzęcia mogą zostać przeniesione do ust niemowlęcia, a ostatecznie do jelita.

Wyniki analizy wykazały, że spośród 19 dzieci z dodatnimi wynikami SPT, żadne nie miało bakterii B. thermophilum w próbkach kału. Związek ten nie był przypadkowy i wskazuje, że ekspozycja na zwierzęta domowe we wczesnym okresie życia może mieć wpływ na skład ludzkiego mikrobiomu w sposób, który może zmniejszyć ryzyko chorób alergicznych.

Komentarz:

Podsumowując, flora jelitowa (mikrobiom) odgrywa ogromną rolę w prawidłowym rozwoju układu odpornościowego i może zapobiegać rozwojowi alergii. Ponadto, jak podkreśliłem w poprzednim biuletynie przedstawiającym inną analizę z tego samego badania klinicznego, suplementacja probiotykami w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia nie tylko zmniejszyła prawdopodobieństwo wystąpienia alergii i infekcji, ale także zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) i zaburzeń ze spektrum autyzmu, w tym zespołu Aspergera. Okazuje się, że oprócz suplementacji probiotykami, kontakt z futrzastymi pupilami może również pomóc poprawić ludzki mikrobiom. Być może niektóre korzyści przypisywane psom terapeutycznym (i koniom) u dzieci ze spektrum autyzmu, a także w innych sytuacjach, mogą częściowo wynikać z pozytywnego wpływu na mikrobiom.

Odniesienie:

Nermes M, Endo A, Aarnio J, Salminen S, Isolauri E. Zwierzęta futerkowe modulują skład mikrobioty jelitowej u niemowląt zagrożonych chorobą alergiczną. J Allergy Clin Immunol. 2015 Sep 3. pii: S0091-6749(15)01036-2.