Spis treści
Spis treści
Zaktualizowano w lipcu 2022 r. / Pierwotnie opublikowano w 2017 r.
Astaksantyna to intensywnie czerwony pigment karotenoidowy występujący głównie w organizmach morskich. W przyrodzie występuje ponad 400 różnych pigmentów z rodziny karotenoidów. Historycznie, siła karotenoidu w poprawie zdrowia ludzkiego opierała się na jego zdolności do przekształcania się w witaminę A. Na przykład pigment, który sprawia, że marchew jest pomarańczowa, beta-karoten, ma najwyższą wartość witaminy A i przez długi czas był uważany za najważniejszy karotenoid. ma najwyższą wartość witaminy A i przez długi czas był uważany za najważniejszy karotenoid. Obecnie wiadomo jednak, że niektóre z najważniejszych dla ludzkiego zdrowia karotenoidów nie są w ogóle przekształcane w witaminę A.
Spośród wszystkich karotenoidów niebędących witaminą A, astaksantyna jest uważana za "koronowanego króla". Tytuł ten nadano mu ze względu na jego wyjątkowe korzyści i działanie w zakresie promowania zdrowia i ochrony przed uszkodzeniem komórek, zwłaszcza w mózgu i układzie naczyniowym.
Najbogatsze stężenie astaksantyny występuje w mikroalgach znanych jako Haematococcus pluvialis. Kiedy algi są spożywane przez łososie, homary, krewetki, kryle i inne organizmy morskie, intensywna czerwona pigmentacja powoduje, że zwierzęta te mają czerwone lub różowe mięso lub zewnętrzne powłoki.
Astaksantyna jest niezbędna do przetrwania tych organizmów. Na przykład astaksantyna jest wymagana przez same mikroalgi do ochrony przed uszkodzeniami powstającymi podczas fotosyntezy - przekształcania światła słonecznego w energię chemiczną. Wiadomo również, że młode łososie umierają lub nie rozwijają się prawidłowo bez wystarczającego spożycia astaksantyny w diecie. Astaksantyna zapewnia również pewną ochronę niektórym zwierzętom, czyniąc je mniej widocznymi w głębokich wodach, gdzie czerwony segment widma długości fal światła widzialnego nie przenika. Czerwony pigment odgrywa również rolę w zachowaniach godowych i tarłowych.
Chociaż astaksantyna znajduje się w łososiu, ikrze śledzia lub suplementach oleju z kryla, jej ilości w tych źródłach są znacznie niższe niż te dostarczane z ekstraktów . H. pluvialis. Na przykład, poziom astaksantyny naturalnie występującej w kapsułce oleju z ryb lub kryla mieści się w zakresie 100 mcg (0,1 mg). Ilość ta jest niewielka w porównaniu do 4 do 12 mg na kapsułkę, które można znaleźć w większości suplementów astaksantyny pochodzących z H. pluvis . H. pluvialis .
Aby produkować naturalną astaksantynę, duże zbiorniki wewnętrzne lub zewnętrzne plantacje szklanych rurek mają rosnąć . H. pluvialis w idealnych warunkach, które zwiększają produkcję astaksantyny. Środki te zapobiegają również zanieczyszczeniu środowiska. Po tym, jak H. pluvialis wyprodukował astaksantynę, stosuje się metody ekstrakcji w celu uwolnienia astaksantyny z grubej ściany komórkowej alg i zagęszczenia jej.
Istnieją inne źródła astaksantyny na rynku, ale formy te są wytwarzane w wyniku syntezy chemicznej lub wytwarzane z genetycznie zmodyfikowanych drożdży (Xanthophyllomyces dendrorhous, dawniej Phaffia rhodozyma). ). Te syntetyczne formy są zatwierdzone jako dodatki paszowe i często są podawane łososiom w hodowlach ryb, aby nadać im czerwone mięso, ale syntetyczne formy różnią się strukturą od naturalnej astaksantyny. Syntetyczna forma jest 20 razy mniej skuteczna jako przeciwutleniacz, więc jest mało prawdopodobne, aby miała takie same korzyści jak naturalna astaksantyna.1
Określanie różnych naturalnych związków mianem przeciwutleniaczy jest nieco banalne. Tak, astaksantyna ma działanie przeciwutleniające i pomaga zapobiegać uszkodzeniom oksydacyjnym, które przyczyniają się do takich stanów, jak starzenie się, insulinooporność, choroby układu krążenia i choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera. I tak, podobnie jak wiele innych naturalnych przeciwutleniaczy. Ale astaksantyna różni się nieco od przeciwutleniacza i wywiera dodatkowe korzyści w celu ochrony komórek.2
Po pierwsze, jeśli chodzi o ogólne działanie przeciwutleniające w ochronie błon komórkowych, astaksantyna wywiera znacznie silniejsze działanie niż wiele popularnych przeciwutleniaczy.
Jako środek chroniący przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, astaksantyna jest:
W eliminacji wolnych rodników astaksantyna jest:
Oprócz tej doskonałej aktywności przeciwutleniającej, astaksantyna ma pewne szczególne właściwości, które sprawiają, że jest znacznie bardziej funkcjonalna jako przeciwutleniacz. Przede wszystkim należy wspomnieć, że jednym z unikalnych aspektów astaksantyny jest jej rozmiar i sposób, w jaki mieści się w błonach komórkowych. Jest on znacznie większy/dłuższy niż inne popularne karotenoidy. Jego rozmiar i forma fizyczna pozwalają na włączenie go do błon komórkowych, gdzie jest w stanie objąć całą grubość błony komórkowej. Dzięki temu astaksantyna nie tylko chroni wewnętrzną i zewnętrzną błonę komórkową przed uszkodzeniem oksydacyjnym, ale także stabilizuje błony komórkowe.2,3
Ten efekt stabilizujący błonę jest bardzo ważny w czerwonych krwinkach (RBC). Ponieważ RBC są bardziej podatne na uszkodzenia oksydacyjne wraz z wiekiem, może to prowadzić do upośledzenia dostarczania tlenu do tkanek ciała. Dodatkową korzyścią jest to, że astaksantyna znacznie poprawia również przepływ krwi. Ogólnie rzecz biorąc, im lepsze dotlenienie tkanki, tym lepsze funkcjonowanie poszczególnych komórek i tkanki jako całości.
Wszystkie te efekty zostały wykazane w badaniu z podwójnie ślepą próbą, w którym 40 męskich piłkarzy losowo przydzielono do codziennego przyjmowania astaksantyny (4 mg) lub placebo. Po 90 dniach wyniki wykazały szereg korzyści ze stosowania astaksantyny, w tym wzrost poziomu wydzielniczej IgA w ślinie wskazujący na poprawę funkcji odpornościowych, zmniejszenie równowagi prooksydacyjno-antyoksydacyjnej wskazujące na znaczną funkcjonalną aktywność przeciwutleniającą, obniżenie poziomu enzymów mięśniowych wskazujące na ochronę przed uszkodzeniem mięśni wywołanym wysiłkiem fizycznym oraz znaczne stępienie ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej, co odnotowano poprzez obniżenie poziomu białka C-reaktywnego, które jest dobrze akceptowanym markerem stanu zapalnego we krwi.4
Badania naukowe nad astaksantyną obejmują ponad 50 badań klinicznych i eksperymentalnych. Wyniki tych badań wykazały, że astaksantyna jest pomocna w:
Jedną ze szczególnych cech astaksantyny jest jej zdolność do przekraczania bariery krew-mózg i krew-siatkówka w celu ochrony zarówno mózgu, jak i oczu. Efekt ten jest dość nietypowy dla karotenów. Na przykład popularne karoteny, takie jak beta-karoten i likopen, nie przekraczają żadnej z tych barier. Ten efekt działania astaksantyny, jak również pewne działania w zakresie ochrony komórek mózgowych przed stanami zapalnymi, wskazuje, że może ona być szczególnie pomocna w poprawie zdrowia mózgu i oczu oraz ochronie mózgu przed chorobą Alzheimera, zwyrodnieniem plamki żółtej i innymi chorobami zwyrodnieniowymi mózgu i oczu.14
Astaksantyna wspomaga również wzrost nowych komórek mózgowych i ogólną "plastyczność" mózgu, czyli zdolność mózgu do reagowania na różne bodźce. Te efekty astaksantyny wyjaśniają, dlaczego nie tylko zachowuje ona funkcje mózgu podczas procesu starzenia, ale także poprawia jego funkcjonowanie. Na przykład, w jednym podwójnie ślepym, kontrolowanym placebo badaniu klinicznym, 96 zdrowych osób w średnim wieku lub starszych zostało losowo wybranych do przyjmowania placebo, 6 mg astaksantyny dziennie lub 12 mg astaksantyny dziennie przez dwanaście tygodni. Po 12 tygodniach w grupie przyjmującej dawkę 12 mg stwierdzono poprawę wyników w baterii testów umysłowych znanych jako CogHealth. Poprawę odnotowano wcześniej w teście uczenia się zarówno w grupie 6 mg, jak i 12 mg astaksantyny.15
Liczne badania kliniczne wykazały, że astaksantyna chroni skórę przed uszkodzeniami słonecznymi i wzmacnia funkcję barierową skóry.16
Wreszcie, astaksantyna wykazuje również znaczące działanie wzmacniające odporność. W jednym badaniu klinicznym z podwójnie ślepą próbą przeprowadzonym na zdrowych, młodych kobietach w wieku średnio nieco ponad 20 lat, kobiety zostały podzielone na trzy różne grupy: grupa kontrolna przyjmowała placebo, podczas gdy dwie grupy terapeutyczne przyjmowały 2 mg astaksantyny dziennie lub 8 mg dziennie przez osiem tygodni. Wyniki wykazały, że w obu dawkach astaksantyna:13
Zakres dawkowania astaksantyny wynosi od 4 do 12 mg dziennie.
Nie są znane żadne skutki uboczne ani interakcje z lekami przy zalecanych poziomach dawkowania.
Referencje:
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI:Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest stawianie diagnoz...
Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest diagnozowanie, leczenie ani udzielanie porad medycznych. Pokaż więcej. Treści zawarte w Strefie Zdrowia służą wyłącznie celom informacyjnym. W sprawie diagnozy lub leczenia należy konsultować się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Informacji podanych w Strefie Zdrowia nie należy traktować jak substytutu porady medycznej od uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia. Twierdzenia dotyczące konkretnych produktów w Strefie Zdrowia nie zostały zatwierdzone do diagnozowania, leczenia lub zapobiegania chorobom.
