Trądzik, cukier, nabiał i złe tłuszcze

Trądzik jest wyraźnie związany z dietą. Dieta bogata w rafinowane węglowodany, nabiał i niewłaściwe tłuszcze jest silnie powiązana z trądzikiem. W społeczeństwach zachodnich trądzik jest niemal powszechną chorobą skóry, na którą cierpi od 79% do 95% nastolatków. U mężczyzn i kobiet w wieku powyżej 25 lat od 40% do 54% nadal ma pewien stopień trądziku na twarzy. W przeciwieństwie do tego, trądzik jest niezwykle rzadki w społeczeństwach stosujących zdrową, tradycyjną dietę. 

Pomimo przytłaczających dowodów naukowych łączących dietę z trądzikiem, wielu dermatologów nadal trzyma się mitu, że dieta nie ma wpływu na trądzik. Mylą się. Teraz nadszedł czas, aby lekarze zastosowali wiedzę o żywieniu u swoich pacjentów, podkreślając unikanie szkodliwych pokarmów, zwłaszcza rafinowanych węglowodanów. 

Dieta i trądzik

W ciągu ostatnich kilku lat rola diety w trądziku została wzmocniona ze względu na głębszą wiedzę na temat podstawowych zaburzeń skóry, które przyczyniają się do trądziku. Podczas gdy trądzik jest związany z metabolizmem testosteronu, istnieje inny kofaktor, który jest niezwykle wrażliwy na dietę. Hormon ten, insulinopodobny czynnik wzrostu 1 (IGF-1), jest głównym hormonem wzrostu w okresie dojrzewania i jest jednym z głównych powodów, dla których trądzik dotyka nastolatków. Poziom IGF-1 koreluje z nasileniem trądziku, a nie z testosteronem lub zwiększoną konwersją do silniejszej formy dihydrotestosteronu (DHT). Wpływ IGF-1 na skórę, który promuje trądzik, jest wyraźnie związany z czynnikami dietetycznymi, zwłaszcza ze zbyt dużą ilością rafinowanego cukru. 

Wysokie spożycie cukru jest jednym z najsilniejszych powiązań dietetycznych z trądzikiem. Wysokie spożycie cukru wpływa na metabolizm IGF-1 i testosteronu w skórze w sposób, który promuje nadmierną produkcję sebum i trądzik. Wyraźnie pogarsza nasilenie trądziku, zarówno na podstawie badań eksperymentalnych, jak i klinicznych. Z kolei dieta, która ogranicza rafinowane węglowodany i ma niższy ładunek glikemiczny, zmniejsza produkcję sebum i korzystnie wpływa na trądzik.

Wiele innych czynników dietetycznych zostało zidentyfikowanych jako główne czynniki przyczyniające się do powstawania trądziku. Na przykład, mleko i inne produkty mleczne stanowią poważny problem dla wielu osób cierpiących na trądzik. Oprócz szkodliwych tłuszczów, produkty mleczne zawierają hormony, które mogą wpływać na produkcję sebum, a także sprzyjają wzrostowi IGF-1.

IGF-1 i BMI

Aby dokładniej ocenić rolę IGF-1 w trądziku, naukowcy zbadali 60 przypadków trądziku i 40 zdrowych osób dopasowanych pod względem płci i wieku, reprezentujących grupę kontrolną. Badanie obejmowało biopsję skóry. 

Wyniki wykazały, że poziomy IGF-1 były wyższe we wszystkich zmianach trądzikowych w porównaniu do normalnej skóry we wszystkich obszarach skóry. Co ciekawe, istniał również znaczący związek między silnym nasileniem IGF-1 a wysokimi wartościami wskaźnika masy ciała (BMI). Osoby z trądzikiem, które miały BMI ≥ 30, co jest wyraźną oznaką otyłości, miały silniejszą intensywność IGF-1 w porównaniu do osób z niską (< 30) wartością BMI. Ponadto spożycie produktów mlecznych było również silnie związane z nasileniem trądziku.

Naukowcy doszli do wniosku, że znaczący związek między silnym IGF-1, wysokim BMI i ciężkim trądzikiem podkreśla wartość interwencji dietetycznej w leczeniu AV;

Składniki odżywcze dla skóry

Badanie to wykazało, że trądzik może być oznaką zlokalizowanej insulinooporności skóry. Dlatego nasilenie trądziku koreluje ze stopniem otyłości. We wczesnych latach 40. niektórzy dermatolodzy zaczęli nazywać trądzik "cukrzycą skóry". Powody były bardzo interesujące. Chociaż wyniki doustnych testów tolerancji glukozy u pacjentów z trądzikiem nie wykazały różnic w pomiarach glukozy we krwi w porównaniu z grupą kontrolną, kiedy naukowcy przyjrzeli się poziomom glukozy w skórze poprzez powtarzające się biopsje, okazało się, że tolerancja glukozy w skórze pacjentów z trądzikiem była znacznie zaburzona. 

Oto moje zdanie: wszystko, co prowadzi do przejściowego wzrostu poziomu cukru w skórze, może pogorszyć trądzik. Obejmuje to oczywiście spożycie napoju lub posiłku o wysokiej zawartości cukru, ale może również obejmować skutki stresu (kortyzolu); niedobór składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego wykorzystania insuliny i glukozy; oraz inne czynniki, które niekorzystnie wpływają na kontrolę poziomu cukru we krwi (np. otyłość brzuszna). 

Oprócz wyeliminowania cukru i nabiału, innym kluczowym czynnikiem, który okazał się ważny u wielu pacjentów z trądzikiem, jest wyeliminowanie pokarmów bogatych w sól (większość soli jest “jodowana”;; oznacza to, że dodano do niej jod). Powodem jest to, że wiele osób cierpiących na trądzik jest bardzo wrażliwych na zbyt dużą ilość jodu, co może prowadzić do zmian trądzikowych.

Zalecam również wyeliminowanie smażonych potraw i żywności zawierającej kwasy tłuszczowe trans (mleko, produkty mleczne, margaryna, skracanie i inne syntetycznie uwodornione oleje roślinne). Należy unikać tych tłuszczów, ponieważ zwiększają one stan zapalny w gruczołach łojowych. 

Jeśli chodzi o składniki odżywcze wymagane w trądziku, cynk jest absolutnie krytyczny i wykazano, że w wielu przypadkach daje fantastyczne wyniki w badaniach z podwójnie ślepą próbą. Dawkowanie wynosi 30-45 mg dziennie. Używaj wysoce przyswajalnej formy, takiej jak pikolinian cynku. 

Wiadomo, że drożdże wysokochromowe poprawiają tolerancję glukozy i zwiększają wrażliwość na insulinę, a w niekontrolowanym badaniu stwierdzono, że wywołują szybką poprawę u pacjentów z trądzikiem. Inne formy chromu mogą oferować podobne korzyści. Dawkowanie 400 mcg dziennie.

Wreszcie, uważam, że całkowicie właściwe jest określanie trądziku jako "cukrzycy skóry". Prowadzi to do ważnych punktów dotyczących przyczyny i jej leczenia.

Odniesienie:

Seleit I, Bakry OA, Abdou AG, Hashim A. Wskaźnik masy ciała, wybrane czynniki dietetyczne i nasilenie trądziku: czy są one związane z ekspresją in situ insulinopodobnego czynnika wzrostu-1? Anal Quant Cytopathol Histpathol. 2014 Oct;36(5):267-78.