Spis treści
Spis treści
Melisa jest popularnym ziołem stosowanym przez miliony ludzi. Naukowcy nazywają ją "Melissa officinalis" - słowo "melisa" pochodzi od greckiego słowa oznaczającego "pszczołę miodną" - ale występuje również pod wieloma innymi nazwami, takimi jak "nektar życia", "lekarstwo na wszystko", "mięta balsamiczna" lub "roślina miododajna". Melisa lekarska należy do rodziny miętowatych, która pochodzi z Europy i jest dobrze znana ze swoich licznych zalet. Ma jasnozielony kolor i małe liście w kształcie serca z gronami białych i żółtych kwiatów podobnych kształtem do liści mięty. Jest uprawiana nie tylko w ogrodach, ale także w celach leczniczych.
Melisa lekarska jest uważana za zioło uspokajające i jest stosowana w celach leczniczych od średniowiecza. Uważa się, że pomaga zmniejszyć stres i niepokój, wspomaga sen, poprawia wydajność poznawczą, zwalcza wirusy i łagodzi objawy niestrawności. Obecnie melisa jest często łączona z innymi ziołami w celu promowania jej właściwości leczniczych. Melisa może być również wykorzystywana do celów kulinarnych, ze względu na jej właściwości aromatyzujące.
Lęk to zaburzenie, które odnosi się do uczucia strachu, zmartwienia i zdenerwowania na tyle silnego, że przeszkadza w codziennych czynnościach. Lęk jest najczęstszą chorobą psychiczną w Chinach, Japonii, Rosji i Stanach Zjednoczonych. W sumie dotyczy to setek milionów osób.
Lęk jest często leczony lekami. Jednak wiele osób szuka alternatywnych rozwiązań z obawy przed skutkami ubocznymi leków. Istnieje kilka badań wykazujących, że melisa może zmniejszać objawy lękowe. Zwiększenie stężenia substancji chemicznej w mózgu zwanej GABA (kwas gamma-aminomasłowy) odgrywa ważną rolę w leczeniu lęku. W badaniu Phytotherapy Research z 2017 r. przeanalizowano wpływ melisy na szlaki GABA. Stwierdzono, że melisa poprawia skuteczność GABA, podobnie jak leki lecznicze oddziałują z układem GABA, pomagając w leczeniu zaburzeń.
W artykule opublikowanym w 2016 r. przyjrzano się również bliżej związkom wchodzącym w skład melisy i stwierdzono, że zawiera ona receptory stymulujące GABA. Trzecie badanie wykazało, że obecność kwasu rozmarynowego w melisie lekarskiej pomaga zmniejszyć objawy lęku. Ogólnie rzecz biorąc, badania te pokazują, że melisa może być stosowana jako bezpieczne i skuteczne źródło w leczeniu lęku. Jeśli przyjmujesz leki przeciwlękowe na receptę, nie przerywaj ich przyjmowania, chyba że zaleci to lekarz. Nie łącz olejku z melisy z lekami przeciwlękowymi bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Depresja jest zaburzeniem nastroju związanym z uczuciem smutku i utratą przyjemności z życia. Może stać się tak poważny, że może prowadzić do samobójstwa. Na całym świecie miliony osób cierpią na depresję, która może wystąpić u każdego, w każdym wieku i z każdego środowiska. Najpopularniejsze znane metody leczenia obejmują doradztwo i leki przeciwdepresyjne, które zwiększają poziom serotoniny, substancji chemicznej (neuroprzekaźnika), która pomaga wysyłać sygnały z jednej komórki mózgowej do drugiej. Naukowcy uważają, że brak równowagi lub obniżenie poziomu serotoniny zwiększa uczucie depresji. W badaniu przeprowadzonym na szczurach stwierdzono, że melisa wykazuje aktywność serotoninergiczną. Szczury, którym podawano wodę z ekstraktem z melisy, wykazywały "znacznie zmniejszone zachowania depresyjne" w porównaniu ze szczurami, którym podawano placebo. Sugeruje to, że melisa może odgrywać rolę w łagodzeniu objawów depresji.
Stres to uczucie napięcia i presji, które jest naturalną częścią życia. Podczas gdy prawie każdy człowiek doświadczył stresu, może on naprawdę odbić się na naszym ciele, jeśli nie zarządzamy nim prawidłowo. Nieleczony stres może prowadzić do przewlekłych chorób i schorzeń, takich jak bezsenność. Nadmiar kortyzolu, hormonu odpowiedzialnego za stres, jest wyrażany w mózgu przez długi czas, powodując spadek liczby białych krwinek i prowadząc do osłabienia układu odpornościowego. Powoduje to większą podatność na choroby, w tym przeziębienia i inne infekcje.
Jednym z podstawowych działań melisy i tym, z czego jest najbardziej znana, jest jej łagodne działanie uspokajające, które może pomóc osobom zestresowanym. W badaniu opublikowanym w Journal of Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, dzieci w wieku poniżej 12 lat cierpiące na niepokój i bezsenność były leczone kombinacją wyciągu z korzenia waleriany i wyciągu z melisy. Stwierdzono, że mieszanka ziół łagodzi stres i pomaga w leczeniu bezsenności.
Łagodzące działanie melisy badano również na myszach. Dwóch badaczy, Hajhashemi i Safaei, postanowiło zbadać "hipnotyczny efekt" melisy. Okazało się, że myszy, którym wstrzyknięto ekstrakt z melisy i lawendy wąskolistnej, zasypiały szybciej i spały dłużej. Wyniki badania potwierdzają, że melisa w połączeniu z innymi ziołami może być pomocna w leczeniu bezsenności.
Konsumenci coraz częściej preferują stosowanie ekstraktów roślinnych, w tym melisy, w celu zapobiegania niektórym infekcjom. Badania wykazały, że roślina zawiera związki takie jak eugenol, terpeny i kwasy rozmarynowe, substancje chemiczne, które odgrywają rolę w zabijaniu wirusów i bakterii. W szczególności dowody sugerują, że melisa ma wysoką aktywność przeciwko wirusowi opryszczki pospolitej (HSV), który powoduje opryszczkę.
Centrum Medyczne Uniwersytetu Maryland opublikowało badanie, w którym przyjrzano się leczniczym zastosowaniom melisy. Dr Steven Ehrlich poinformował, że w badaniu przeprowadzonym na 116 osobach cierpiących na opryszczkę jamy ustnej, u tych, którzy otrzymali krem z melisy do stosowania na usta, nastąpiła poprawa objawów już po dwóch dniach. W innym badaniu, niemiecka klinika dermatologiczna zgłosiła melisę jako główne źródło leczenia wirusa opryszczki bez odnotowania nawrotów. Co więcej, ostatnie badania z 2017 r. potwierdziły, że melisa ma właściwości antybakteryjne przeciwko wielu szczepom bakterii, w tym najczęstszym bakteriom, znanym jako E. coli. Badania te sugerują, że stosowanie melisy jest bardzo skuteczne zarówno w przypadku opryszczki narządów płciowych, jak i jamy ustnej, dzięki jej właściwościom przeciwwirusowym i przeciwbakteryjnym.
Naturalnie występujące w wielu pokarmach roślinnych i ziołach, przeciwutleniacze są ważnymi substancjami, które hamują utlenianie, produkcję wolnych rodników, które uszkadzają komórki. Innymi słowy, przeciwutleniacze są dla nas dobre, ponieważ zatrzymują lub zapobiegają uszkodzeniom komórek.
Różne badania ograniczyły działanie przeciwutleniające melisy. W jednym z badań, w którym analizowano właściwości przeciwnowotworowe melisy, stwierdzono, że melisa charakteryzuje się wysokim stężeniem flawonoidów, klasy związków chemicznych zawierających fenole znane jako silne przeciwutleniacze. , klasy związków chemicznych, które zawierają fenole znane jako silne przeciwutleniacze. Shahrekord University of Medical Sciences w Iranie opublikował artykuł, który skupiał się w szczególności na opartych na dowodach właściwościach melisy. Szczegółowo zbadano działanie przeciwutleniające zioła i poparto wcześniejsze twierdzenie, że aktywność przeciwutleniająca melisy przypisywana jest głównie związkom fenolowym zawartym w roślinie.
Journal of Dermatological Science opublikował artykuł, w którym stwierdzono, że ekstrakt z melisy zapobiega uszkodzeniom spowodowanym promieniowaniem UV. Promieniowanie UV jest główną przyczyną starzenia się i chorób skóry, w tym raka skóry. W tym samym badaniu stwierdzono również, że melisa ma właściwości "melanogenezy", co pomaga w redukcji niechcianych plam słonecznych (znanych również jako plamy starzeniowe). Melisa chroni skórę dzięki silnym właściwościom przeciwutleniającym.
Wiele osób cierpi na niestrawność, ból lub dyskomfort w górnej części brzucha. Często jest to objaw innego schorzenia, takiego jak choroba refluksowa przełyku, wrzody, zapalenie żołądka lub czasami zespół jelita drażliwego. Badania wykazały, że zioła takie jak melisa , mięta pieprzowa , mięta pieprzowa i rumianek mają łagodzący wpływ na niestrawność. W jednym z badań 120 pacjentów z niestrawnością zostało losowo wybranych do otrzymywania preparatu ziołowego zawierającego ekstrakt z melisy lub placebo. Osoby przyjmujące preparat ziołowy zgłaszały zmniejszenie intensywności i poprawę objawów niestrawności. We Francji około 40 roślin zostało zatwierdzonych do bezpiecznego stosowania jako herbatki pomagające w leczeniu niestrawności, w tym melisa.
Badanie opublikowane w artykule z 2015 roku wykazało, że melisa ma właściwości przeciwnowotworowe. Badanie koncentrowało się na aktywności nowotworowej ludzkich komórek raka piersi. Okazało się, że ze względu na silne właściwości przeciwutleniające, działanie kardioprotekcyjne i właściwości przeciwzapalne, może potencjalnie wzmocnić leczenie raka. Obecnie wciąż prowadzone są dalsze badania nad wpływem melisy na raka. Melisa nigdy nie powinna być stosowana w leczeniu raka, chyba że zaleci to lekarz onkolog.
Niektórzy naukowcy sugerują, że melisa ma wzmacniający wpływ na zachowania poznawcze. W artykule opublikowanym w Pharmacology Biochemistry and Behavior, 20 uczestników było leczonych różnymi dawkami ekstraktu z melisy. Wyniki wykazały poprawę uwagi, gdy uczestnicy przyjmowali 600 mg melisy. W bardziej aktualnym badaniu z 2016 r., opublikowanym w Iranian Journal of Medical Sciences, stwierdzono, że "melisa wykazała poprawę pamięci i leczenia choroby Alzheimera w badaniach klinicznych".
Niezliczone badania potwierdzają, że melisa lub połączenie melisy z innymi ekstraktami ma zdolność do poprawy pamięci i uwagi. Neurolodzy przetestowali skuteczność i bezpieczeństwo melisy u pacjentów z łagodną do umiarkowanej chorobą Alzheimera i stwierdzili, że jest ona wartościowa i ma pozytywny wpływ na leczenie choroby. Dowiedz się więcej o Naturalne podejście do demencji i choroby Alzheimera.
Liście melisy mają zapach i smak cytryny z nutą mięty. Ma wiele zastosowań kulinarnych ze względu na swój wyjątkowy smak. Spróbuj pokroić liście melisy i dodać je do ulubionego dania z drobiu, sałatki lub zupy. Melisa doskonale komponuje się z kurczakiem i daniami rybnymi. Może być również używany do dekoracji pysznych deserów.
Melisa jest ziołem łatwym w uprawie. Wszystko, czego potrzeba do rozpoczęcia uprawy, to nasiona melisy wraz z częścią korzenia lub łodygi. Chociaż melisa lubi ciepłą pogodę, ważne jest, aby wybrać zacienione miejsce, w którym roślina może być chroniona przed południowym słońcem. Melisa lekarska lubi żyzną i wilgotną glebę i może osiągać duże rozmiary, do 24-36 cali wysokości. Może się rozprzestrzeniać, więc podczas sadzenia należy upewnić się, że jest wystarczająco dużo miejsca, aby umożliwić wzrost. Ze względu na szybkość, z jaką roślina rośnie, może wymagać przycięcia, co również pomoże odmłodzić zielone zioło. Przycinanie jest zalecane za każdym razem, gdy roślina wykazuje oznaki więdnięcia, aby mogła ponownie rosnąć zdrowo. Codzienne podlewanie latem, ale niezbyt obfite zimą, pomoże roślinie rosnąć. Dodanie nawozu może dodatkowo pomóc odżywić roślinę.
Chociaż melisa oferuje wiele korzystnych zastosowań ze względu na swoje składniki, ważne jest, aby używać jej ostrożnie. Wiadomo, że stosowanie Melissa officinalis powoduje niedociśnienie, a czasami przyspieszenie akcji serca (tachykardię), które można prawdopodobnie przypisać działaniu GABA. Należy unikać stosowania melisy przez kobiety w ciąży lub karmiące piersią, chyba że zostanie to zatwierdzone przez wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia. Nie należy go również łączyć z żadnymi lekami przeciwlękowymi. Przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem.
Bibliografia :
*Specjalne podziękowania dla Miriam Hernandez, BS za pomoc w badaniach do tego artykułu
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI:Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest stawianie diagnoz...
Celem niniejszej Strefy Zdrowia nie jest diagnozowanie, leczenie ani udzielanie porad medycznych. Pokaż więcej. Treści zawarte w Strefie Zdrowia służą wyłącznie celom informacyjnym. W sprawie diagnozy lub leczenia należy konsultować się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia. Informacji podanych w Strefie Zdrowia nie należy traktować jak substytutu porady medycznej od uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia. Twierdzenia dotyczące konkretnych produktów w Strefie Zdrowia nie zostały zatwierdzone do diagnozowania, leczenia lub zapobiegania chorobom.
